Afgelopen woensdag gaven de leden van mijn leeskring het unanieme oordeel 'geweldig' aan dit boek. En ja, dat vind ik ook. Het is een pracht. Dit boek staat vol van de poëtische natuurbeschrijvingen zonder dat je verveeld raakt. Ik heb vaak dat mijn gedachten afdwalen bij natuurbeschrijvingen, maar niet bij dit boek.
De sfeer in dit boek is zo mooi, dat je bijna zelf alleen in het moeras wil gaan wonen. Leven in de rust en stilte en leren van de dieren over jezelf. Want dat is wat het uitgangspunt is van het boek: een meisje dat op haar zesde door haar moeder (en vervolgens door de rest van haar gezin) achtergelaten wordt in hun hut in het moeras. Ze is daarna volledig op zichzelf aangewezen en leert alles over het leven via het dierenrijk. Kya treft af en toe dorpsbewoners in het moeras, maar als één van hen dood gevonden wordt, duurt het niet lang voor Kya ervan verdacht wordt.
Dit boek heeft me werkelijk even in de greep gehouden. Er stonden veel weetjes over de natuur in die ik heel interessant vond, maar het boek was vooral ook spannend. Je leeft zo mee met Kya en je hoopt gewoon op de beste uitkomst voor haar.
Delia Owens heeft heel knap verschillende dwaalsporen uitgezet in het boek, waardoor ik er met open ogen in ben getuind....en dat gebeurt me echt niet vaak. Dit einde had ik niet voorspeld! 🤯
Q: welk boek heeft jou op het verkeerde been gezet?
Reactie plaatsen
Reacties