Dit weekend las ik En elke ochtend wordt de weg naar huis steeds langer van Fredrik Backman. Hier en daar had ik de naam van de schrijver al eens langs zien komen als de auteur van De man die Ove heet. Na het lezen van het boek op de foto, weet ik zeker dat ik meer van hem ga lezen.
Ik wilde een quote uitkiezen om hierbij te zetten, om jullie te laten zien hoe prachtig zijn schrijfstijl is, maar het is bijna niet te doen...ik zou werkelijk het hele boek kunnen quoten. Prachtig, hartverwarmend en tegelijkertijd wrang en pijnlijk. Over afscheid terwijl iemand er nog is. Over een kleinzoon en zijn opa en de vergeetachtigheid die intreedt.
Hier dan toch een passage:
'We moesten van de juf een verhaal schrijven over wat we willen worden als we groot zijn,' vertelt Noah.
'Wat heb je geschreven?'
'Ik schreef dat ik me eerst wilde concentreren op klein zijn.'
'Dat is een heel goed antwoord.'
'Ja, hè? Ik wil liever oud worden dan volwassen. Volwassenen zijn altijd boos, alleen kinderen en oude mensen lachen.'
'Heb je dat opgeschreven?'
'Ja.'
'Wat zei de juf?'
'Ze zei dat ik de opdracht niet had begrepen.'
'En wat zei jij?'
'Ik zei dat zij het antwoord niet had begrepen.'
'Ik hou van je,' brengt opa met gesloten ogen uit.
Dit boek is alles ❤️.
En elke ochtend wordt de weg naar huis steeds langer - Frederik Backman
De links op deze pagina zijn affiliatelinks. Dit betekent dat ik via bol een percentage van het aankoopbedrag krijg, maar dat het jou niets extra kost. Laat het kopen via de lokale boekhandel tot de overwegingen behoren.
Reactie plaatsen
Reacties